Ücra

bilfiil öğrendim

insanı en çok kendi yorarmış

aklıyla kalbi arkasındaki

gözler yumuk yapılan yolculukla kendini 

hele ki sinede değilse yârin başı

dimdik ve dipsiz olurmuş uçurum

bir ucu kefen bir ucu kabir

yamacında lavanta tarlası

uzansan tutunamazsın

uzanmasan ölü

ne ölmek için yeterince dirisindir oysa

ne divane olmak için aklı başında

iki mahur maral bakış arasına sığınmış

ücra bir gölge sadece

....