Uçurtma

Uçurtma çocukları gökyüzünü uçuruyor

Gözlerinde

Bir orman kendi kendine yağmur üretiyor

Avuçlarımızda ağaç kovukları

Saklanıyoruz gölgesine.


Apar topar yalnızlık basıyor hücrelerimizi

Kanatları parmaklıklar arasında

Telaşlı bir güvercin dikenli teller içinde,

Çırpınıyor.


Bakıyorsun,

Baktığın yerler rüyalarıma giriyor

Yabacı dilde dualar okunuyor

Her gece

Kızarmış şakaklarımda bana ait olmayan birileri

Göz kapaklarımın kapılarını çalıyor.


Deniz fenerlerimden ışıklar saçıyorum gemilerine

Sarp kayalıklar arasında tek başımayım

Yokluğun bile bir işe yarıyor;

Yağmalanıyorum.


Ağlamaksızın yüz yıkanmıyor

Bu şehirde

Sokak lambaları malulen emekli

Ve sensizken kaldırım taşlarını sayıyorum

Gökyüzünde

Uçurtmalar sis içinde.

29 Kasım 2019 4 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar