Uçurum

Bazen,uçurumun kenarında hissedersin,
Kendini,insanları,dünyayı...
Bakışların matlaşır,renkler solmaya başlar,
Bir adımdan ibarettir,hayat ruhun için,
Atlamaya çok yakın,vazgeçmeye çok uzak,
Belki bir kuş beni uçurur diye düşünürsün.

Denizin kokusunu alamaz olursun,
Martı çığlıkları artık sessizdir,
Uçurumda sen olsan bile şimdi,
Düşecek olan bir sen değilsindir.

Yağmur yağsa keşke...
Gökkuşağı çıksa hemen ardından,
Atlayıp tekrar hayata kay diye.

Nasıl bu duruma geldin,bilemezsin,
Çözüm içinde,bir türlü göremezsin.

Dikkat et hayat,uçurumlarla dolu.

Anla artık hala insanlar uçamıyor.
Aşktan kanatlarımız olmadığından.