Ucuz Kahramanlar

Ucuz bir kahraman gibi yaşıyoruz
Sonu gelmeyen vedalaşmalar tekrar sanatında canlanıyor
Tedavisi olmayan bir hastalık gibi kalan hep biz oluyoruz
Geceler yalnız kalmak için var sanki
Gündüzler kalabalık ve anlamsız geliyor
Hep bir el bekliyoruz sokak aralarında
Köşeyi dönmeden gelir diye dualar ediyoruz
Gelmeyince de çıkmaz sokaklardan hesap soruyoruz
Yolumuz kayıp bir liman gibi
Kendi gemimize kaptanlık yapmaktan korkuyoruz
Mevsimlerle alışık olmayan yağmurları dertleştirip
Medet umduğumuz yorgun bakışlarımızı ıslatıyoruz
Kendi rüyamızda kaçacak yer arıyoruz
Kâbus dolu düşler furyasında sarhoş oluyoruz
Güneşi ıslatmak istercesine
Bir ömür bekliyoruz rıhtımın gölge tarafında
Beklenen gelirse diye kılımız kıpırdamıyor
Zaman, kırbacı sırtında bir hayvan gibi koşmakta
Üstünde tutunmaya çalışan bizler
Saatin kaç olduğuna aldırmadan yaşıyoruz
Akrep yelkovana çatıyor uyku aralarında
Dur gitme demek zor geliyor
Kalanları da görmezden geliyoruz
Seyri meçhul bir sevda bu yaşanılan
Biz mi yaşamak istiyoruz
Yoksa hayat mı bizi yaşatıyor
Ama tamam buraya kadar
Biraz daha kararsın hele akşamlar
Güneş biraz daha düşsün yaprak üstüne
Bende bilirim bir yerde dirilmeyi
Fuzuli işlerden işlevi engin mutluluklar üretmeyi
Hele bir sıyırsın anlımı şu keder
Alırım elime kaderin kırbacını
Gönlümün üstünde koca bir yarık açana kadar vururum sineme
İçimden akan nehirler kurumadan
Akarım denizlerden okyanus ötesi yarınlara
Hele bir duyulsun adım sehpada pir sultana
Dayanırım acının en karasına
Yeter ki nefes alsın bedenim
Yeter ki nefessiz kalırcasına koşsun adımlarım
Beni bekleyen yarınlara...