Ufak Ufak Dokunuyor Hayat Hayata

Sokak lambaları altında
Dik düşüyor bükülmüş bedende gölgem
Reklâm panolarında sloganı sesim
Bir yandan bağırıyor gençliğim
Pastırma yiyelim rakı var yanında
Benlerimi buluyor keyfim kıvamında
Aslında benliklerden bir film provasında
Yaşadıkça çekiliyor sahnelerim kamera arkasında

Önce çocuksu...
Sevdalara asılı büklüm büklüm
Büyütmüyor içini
Kalıyor süklüm püklüm
Delikanlı yaşlarını geçmiş
Damardaki deli kanı akıp gitmiş
Orta yaşa vurmuş alın çizgileri
Goncadan güle dönmüş vazoda
Döküyor ıslaklarını yollara
Dönmüyor, dönmüyorum yaslarına

Kurutuyorum yapraklarını
Ayraç oluyor anılarıma sayfa sayfa

Yazıyorum hayatı toplanıyor iki satıra
Sarılara biniyorum mavilerden geçiyorum ara ara
Halkın içine katılıyor içim katıla katıla ağlıyor bu yara
Her bir bedende rastlıyorum hayata
Yürekler sokak çocuğundan bozma
Şişeleri boğum boğum boğuyorum boğazımda
Unutturmuyor üç kalıyor bana
Satır başlarından çekip yazıyorum sonlara

Bana aman vermiyor teğet geçiyor
Tutturamıyorum maya
Kalıyor yarı yolda kesişemiyoruz hayatla
Kaç bedenden geçse uğramıyor yarınlarıma
Geldi geçiyor mevsimler olmadık baharlarda
Siliyorum kışları buğularmış camlarda
Pencereler açıyorum hayat dolsun diye odama
Olmuyor Gün Doğusu üşütüyor yatağımda