Ufkunda Yelken Açmak Umuda

emeğimizin boşa gitmediğini sanarak
esir oluruz bazen düşüncelerimize
zaaflarımız sürükler bizi bizden öteye
rahata erdim derken yanılsamadır
dönencenin çemberinde kalırız

faraziyelerimizle başa çıkmaya çalışırken
anlık heyecanlar duyar anlık yaşarız
nispet ederek hayat penceresinden
rüzgara kaptırırız bir yanımızı
kalp atışları seyrini kaybeder

yüzleşmek çetin bir savaş kıyasıya verilen
eğrisi doğrusuyla ömürde bütünleşen
libas gibi üstümüze beynimize geçirilen
kırmızıdan mora siyahtan sarıya dönen
bukalemun düşünce davranışlar

isli çıra gibi yanıp sönerken her alevde
hülyalı duyguların gölgesinde yaşamak
derin bir duygu leylak kokulu sabahlarda
aynı çerçevede aşklar düşler ülkesi
ufkunda yelken açmak umuda