Ülkemde Kadın Olmak

yasakların içindeki ben
preslenmiş duygularım
ruhumu besleyen sevdalarım
ben kör
ben dilsiz
ben sağır
ben çilekeş
ben anadolu kadınıyım

ben doğunca
hüzne boğulmuştu evren,
suçtu
kız doğurmak
hayra alamet sayılmazdı
ama ben
inadına doğdum işte

ben mahçup
ben suskun
ben eksik
boynu bükük
adam olmayan kuldum

kaburgasından zuhur etmişim
adem babamın

öyle anlatır, kutsal kitaplar
cenneti de pek sevmedim
ademi cennette kovdurttum
ben şeytan,ben harem
.
ben bir anadolu kadınıyım


biraz büyüdüm
serilip serpildim
dünya'yı tanımaya koyuldum

gözlerim bağlandı
dünyalarım karartıldı
töreler anlatıldı
yasaklar sıralandı

ağzıma kilit
ayaklarıma pranga vuruldu

daha kişiliğimi sorgulamadan
ben namus timsali oldum

erkeklerin namusu yoktu
namus benden sorulurdu
beyinlerindeki namus tükenmişti
ortalık namusuzluk kokuyordu
ama ben
anadolu'nun namus bekcisiydim


erkeği tanımadan
kendi benliğimi bulmadan
fikrim alınmadan
satılığa çıkarıldı bedenim

bastırdı başlık parasını
aldı beni
zebaninin birisi
desturum destur
karnımda sıpa
sırtımda sopa
hiç eksik olmayacaktı

kadere boyun eğip
kolları sıvazlayıp

gündüz dikenli tarlalarda
gece dikenli yataklarda
oğlan doğurmalıydım

oysaki ben
anadolu'nun kibela'sıydım
insanlığın soyunu emzirmiştim
soyunuz sürsün diye


kişiliğim sorgulandı
üstüme kuma alındı
onurum par par parçalandı

direnmeliydim
töreleri aşmalıydım
ama
direnemedim
töreye teslim olmamalıydım
Ama,
teslim oldum

umut aslanın ağzında
ben ise timsahlar sofrasında
kanadı kırık bir kuştum

onurumu arıyordum
birey miydim
meta mıydım
köle miydim
halk mıyım
ben neydim

kullanıldım
eskitildim
ve atıldım


yoktu
hiç bir güvencem
ne ekmek alacak param
ne de sokakta gücüm
ne de sınıftaş yoldaşım

kolum kanadım kırık
başımda kara bir sarık
yüreğim köz gibi yanık




bunları sineye çektim
oğul büyüttüm
kız büyüttüm.
saçımı süpürge eyledim

okullara saldım
okusun
okusun da adam olsun
benim gibi olmasın

iki gözüm
iki çeşme
yollarını gözledim

onlarla güldüm
onlarla ağladım
mekteplere saldım
büyük adam olacaklardı
onlarla öğünecektim

rüyalarım kabuslarla doldu
rüyalarıma haramiler girdi

bir yanlarında kan
bir yanlarında para
oturmuşlar masa başına
KANPARA oynuyorlardı

paraları desteleyip
yudum yudum kan içiyorlardı

hıçkırıklarla uyandım
bir kabustu sevindim

sevincim
kursağımda kaldı
geldi kara haber
üniversiteli oğlum kayıp

gökkubbe üzerime yıkıldı
feryadım feryat
İki gözüm
İki çeşme
yüreğim
param parça

saçlarım avuçlarımda
düştüm yollara
vardım istanbul'lara

her kapıyı çalıyorum
evladımı arıyorum
birde imza alıyorum
oğullar ölmesin,
galiba ben de
cumartesi annesi oluyorum
haziran 1994