Ümidin Pınarından Kanarken

Memleketim
Hiç bu kadar güzel
Gözükmemişti
Aşkı arayan gözlerime

Bir karmaşaydı yaşanan
İç dünyamda belirsiz
Adımlarım büyüdü
Kalp atışımdan yoksunum

Caddeler, insanlar ve bahar
Ve kuru kalabalık arabalar
Gözlerimde bir sen var
Bir kaç adım uzağımda
Benliğin akar gider usulca

Çocuk sevinciyle dolu gözlerim
Ümidin pınarından kanarken
Sen, ismini bilmediğim ahu
Sokaklar şahid olur turabına
Savrulurum çıkarsız, ardında

Ne söyler dillerin, tatlı bakışın
Kaldırımlar sevdamı omuzlar
Dokunmak ah ne güzel bela
İnci gözyaşımda sevinç var

Şükrün beldesine varmadan
Lütuf ile karşılaştım ne mutlu
Rabbin rahmetinden umarak
Yüzümü güldürene ne mutlu

16 Nisan 2011