Ümitlerim Bilmesin

ayrılığın duru sokağından
adımlarını çalıyorum
umut yarası
arsız bir gülümseme
takıyorum dudaklarıma
kırgın bir yürekle
sol yanımın kara mühürlü
kapıları arkasına
inadına taşıyorum seni
yaşıyorum sensizliği


hasret ocağında tütemeden
küle döndüm
içimin sevdalı ahını
beddua niyetine
dualarıma yaren tuttum
çok şükür gözlerin gözlerimde
diyeceğim günün
aminlerini
ezberimde biriktirdim


bir kaç tutuklu cümlenin
susmuş harflerinde
yıldızları öldürüp
geceyi ağlattım
adaklar adadım
çocuk sevindirip
geldiğin gün
çocuklar gibi sevinmeyi
diledim de bekledim


yol ayrımı şiirlerden
ismini sakındım hep
başka gözlerin vesikalı yari
düş benim gönlümün bayramına
yüreğin kanamadan
içinde ibrahimler yanmadan
kalbim sende ölmeden
sözlerim lal yüreğim melal
olmadan gel, özledim


yangınına gözyaşlarımı
çıra yaptım
hayalini bir öpücükle s/akladım
tüm acılardan
sevda sınavım sendin
küçük kıyametimin
büyük günahı ben seni
temiz sevdim
ben seni
sadece çok sevdim


ayırdık bizi
senden ve benden ibaret
tek söze
boynu bükük bir virgül bırakıp
tek satırda iki ayrı sayfa olduk
seversen başkasını
ümitlerim bilmesin
söylemeden konuş
kirpiklerini
hasret bırak birbirine
yarım sevdama bakarak sus
bilmeden, bekleyeyim





7 Aralık 2013