Um(n)ut Gönül

Kimliksiz anıların isimlerini hatırlama ey gönül
Doğan her hüznüne Umut ismini ver!

Yaşanılan geceleri doldur sobaya
Çak kibriti,birer birer tutuşsun
Üzerinde çay demle,
Yutkunmana engel ne varsa iç üzerine
Erit hepsini içinde!

Öyle bir sıyrıl ki yaşadıklarından
Öldü bilsinler seni,
Ya da gerçekten öl gönül
Öl!
Arkandan sana ağlayayım
Mas mavi bir çift gözün bebeklerine değil de
Kıraç topraklarıma gömeyim seni
Paslı ellerimle örteyim üzerini..

Kalk git gönül!
Terk et sende sol yanımı
Yoksa ellerimle sıkacağım boğazını
Umut diyorum gönül!
Hüzünlerine ?Umut' de diyorum,
Sen ?Maviş' diyorsun!
Çık artık vefasızın irislerinden
Beni de sürükleme yalan gözlerinin peşinden.

Ders almadın ya yaşadıklarından
İşte böyle kalırsın hayat sınavından
Mutluluklar kaç gömlek üstüne gelir sana
Sen çıplak gezmeye devam et ayrılık ayazında..