Umudu Kopçala
Göğsümüzde dipçik moru
Kı*ımız postal izli
Bir buğday tanesini
Dişimizle kırdık
Penceresiz mekânlarda
Güvercin besledik
Fasılasız türküler dinledik bre
Memleket kokulu
Sigara külünden resimler çizdik avuçlarımıza
Yavuklu kaşlı, yavuklu gözlü
Yeni rakı şişesinde
Gelincik şurupları düşledik
Eteği fırfırlı baharların köşelerinde
Kardelenler ısıttık
Zifir kokulu nefeslerimizde
Fersiz güneşlere sakladık tomurcukları
Uçurtma zamanlarında filizlensinler diye
Haydi, gölgeleri kovala çocuk
Çocuk yüreğinle
Yüreğimizi kınnapladık biz
Sen tutasın diye
Umudu kopçala
Rengarenk
Sana uçan uçurtmalara...
umudu kopçalamak bir uçurtmanın mai düzülüşüne.
renklerin içimize düşürdüğü gölgeler kadar çocukluğa hasretlik anları.
hasretiz umuda hasretiz çocuk kalışlara.