Umudumsun

Ben, yine duramadım
Şiire verdim kendimi.
Kendime söz vermiştim oysa,
Bırakacaktım bu işi.
Şairin aklı,iradesi ne ki?
Umudumsun.
Besmele gibi,
Ekmeğime katık ettim.
Enginlere açıldım
Aşkının imbatiyle.
Ben narına boyandım.
Yutkunuyorum,
Kekremsi bir tat
Boğazımda da,
Ilık nefesin...
Kandıramaz beni.
Ab ı hayattan başkası.
Oysa sevdiğim adın ürpertir içimi.
Boşuna tüketme nefesini.
Oku,kalbimin içini.
İnce boyuna kurban.
Tek gerçek aşkınmış
Bana koyan da aşkın
Bunu sana söyledim her an.
Madem inadımı anlamadın.
Uzak iklimlere sığın.
Göz kırpan deniz fenerini yoldaş edinip
Gecenin bir yarısında yak bir sigara da geçmişi an.
Sen kaç
İstersen gerçeklerden.
Beni gönlünden çıkarabilirsen.
Belki bu son şiirim ne dersin.

01.01.2010