Umudun Heyulası

Elimde,
Gözümde,
Dilimde
yorulmadan geziyor kalabalıklar
Burnumda hetero-kokuların cümbüşü
Lakin;
Gönlümde yalnızlık,
midemde tek kanatlı kelebeklerin tortusu

Bir resim karesindeyim
Yanımda yüzü düşmüş şehr-i İstanbul
Diri göğüslü bir kadın ihtişamıyla
çocuklarını besliyor kanla
Siper olmuş ona ağaçlar,
dallarında beyaz flama

Oysa ben;
Tek başıma direnişteyim
Suretlere bürünüp
zihnime dolmasın diye heyula
Ne kılıcım var, ne kalkanım
ne de barış bayrağı
Sahte bir tebessümüne yenilirim
bedbaht bir hayalin
yıllanmış özgürlük kokusuna