Umut

Ne yapsam çoğalır akşam
Bütün yollar içine çıkar
Tükenir kalem tükenir kan
Can tükenir
Ah ne yapsam tükenir akşam

Desem ki;
Ben bile unuttum sesimin bütün renklerini
Gözlerimi attım bir göle
Bakışlarımı ateşe tuttum
Şimdi ne bir lale ne bir kızıl erguvan
Mevsimleri çoktan unuttum

Kocaman bir çınar ağacının altında üşüyorum
Bana hırkanı ver
Ey bu ıssız gecelerde içine düştüğüm rüyalarım
Kimseler görmüyor seni ne kadar sevdiğimi
Beni ne kadar sevdiğini kimseler bilmiyor
Sen benim yağmurum
Bitmeyen tufanımsın
Ey bu tenha gecelerde kalbime düşen ay
Öpüyorum resmini
Sen sen'i öptüm say

Sıyrılsan zamanın korkularından
Aynam deyip göğe sarılsan
Bir resim çeksen an'a ait gülümseyen
Baş ucunda ölene dek saklasan

Ey avare bulut nerededir gün ışığı
Ne zaman sabah olacak
Ne zaman yağacak yağmur?
Söyle doğsun güneş ve hiç batmasın
Güneş onu hep sıcacık tut
Tut ki;
Yeniden doğsun umut...