Umut Bebek

sahte gülüşlerin,ince hesapların
yanlış kararların arasından
sarı saçların
al dudaklarınla
bir güneşsin boşluğa sızan
muştular getirdin adaklı eve
hoşgeldin umut bebek
hoş geldin evrene
senin güneşini kızıla boyadılar
yeşil çimenli çayırı aylar sonra kuruttular,umut bebek
neden koşmadı,kanamadı dizlerin
neden işitse de kulakların
ses vermedi dillerin
umut bebek
senin üzerine,kumar oynadılar

bir gün umutların nefret doğuracağını bilmeden
hesapsız
boşlukta yankılanan odalara nidasız
yılan gibi zehir saçan gönüllere çaresiz kaldın
çünkü sen
akraba çocuğusun
sen
kör cehaletin torunusun

akranların gibi ne tüfeğe sarılabildin,ne yarine
sen yerlerde sürüklendikçe
takıldın kaldın
ya kapıya,ya kilime
parmakların kalemsiz,tepeşirsiz
üstün başın çamursuz
uçurtmaların hep semalarda asılı kaldı
etrafa hep boş boş baktın
belki biz anlamadık
belki sen gizli gizli ağıtlar yaktın

en çok neyi seversin
umut bebek
kimi özlersin
ne istersin
ama ne zaman çikolata görsen gülümsersin
anlarız ki
bütün çocuklar gibi,çikolatayı çok seversin


umut bebek
altın sarısı saçların
nur yüzün
gülmek ve ağlamak arası
ifadendeki hüzün
şimdi ayrılan anne ve babanın
sağlıklı evlatları
belki yüzünü güldürecek
sonsuz merhametleri
ve vicdanları
nice umut bebekleri büyütecek