Umut Öldüğü Vakit

(umut öldüğü zaman
artık ölüme hazırdır insan)





kafamda kocaman bir senle
ne kadar ben olabildimse
o kadar oldum ben de

bir tenin ardına saklanıp
senden bile kaçabildim de
bi kendimden kaçamadım işte




dünler abanınca üzerime
şimdi yer ile yeksanım bugün'de
...



ey sevgili bilirsin sen de
her mevsim kıştır eşikte bekleyene


ondandır gidişim
ki ne kadar gitmek idiyse

bak biraz ısınınca döndüm
şimdi tüm yolları karla kaplı eşiğine

kalan umudu söndürdüm
söndürdüm de öyle döndüm
yoksa ölürdüm...



şimdi rus yazgısı içinde
uzandım uçsuz bucaksız steplerine
almazsın eminim artık içine
işte bu huzur içinde
rahatça uyurum eteklerinde...


baharında uyutmadın madem
kışında uyandırma şimdi de