Umut Tükenmişse

Sen sen gözyaşımın bir tek sebebi
Bırak seller gibi çağlayıp aksın
Yokluğun derinden sarsarken beni
Kimin suçu var ki kader utansın

Bana ağıt olmuş belki de zulüm
Sana susuzlukla geçiyor ömrüm
Peşinden koşmaktan oldum kötürüm
Bir ses ver sesime yer gök çınlasın

Şu perişan kalbim nasıl tarumar
Yaşamam imkansız ölümü arar
Seni bana getirmeyen rüzgarlar
Bir serseri gibi dağları aşsın

Yetmez mi gönlüme verdiğin çile
Bilmez misin bülbül hasrettir güle
Ne tarafa dönsem inan nafile
Gel de şu gönlümün sızısı dinsin

Eğer ki diyorsan bu aşk imkansız
Böyle yaşıyorsan bana duyarsız
Katlime fermansın kalem kağıtsız
Aşk kanunu baştan sona değişsin

Uğruna bin çeşit hallere girdim
Kalbimi her gece çarmıha gerdim
Bir anlaya bilsen ne kadar sevdim
Sen hiç sevmedin ki nerden bilesin

Umutlar tükendi gelmez geriye
Böyle çaresizce döndüm deliye
Nicedir hasretim zaten gülmeye
Böyle dünya yerin dibine girsin