Umutlar Labirenti

Boş sayfanın boş satırları üzerindeyim,
Çırılçıplak sarmış beni mısralar.
Umutla dolu ayrı bir diyarın içindeyim.
Saklanmış sanki tüm karamsarlıklar.

Mevsimler geçiyor bu uzak ufukta,
Her nefes alışımda farklı bir ben görüyorum.
Bilmediğim bir diyarda bilinmezlikler ortasında
Silinmez hatıraların izlerine rastlıyorum.

Seni arıyorum yağmurlu bir akşamda,
Sanki bir ip üstünde yürüyor gibiyim.
Bir sokağı daha geride bıraktığım anda,
Sanki yeniden başladığım yere gelmişim.

Bir kezde nedenlerini arıyorum yaşadıklarımın,
Bir daha umutsuzluğa düşmeyeyim diye.
Tam nedenine vardım derken sensiz kalışımın,
Kayboluyorum umutlar labirentinin içinde.

Her geçtiğim yeri görmüş gibiyim
Bitsin artık bir umut bulayım diyorum.
Ayaklarım suyla öyle çok buluştu ki
Bir adım atmaya daha yeltenemiyorum.