Umutlar Yeşerseydi

Aşktan yüzüm gülseydi, seven kıymet bilseydi.
Şu yalancı dünyada yaşamaya küsmezdim,
Can yanıma gelseydi, gözyaşımı silseydi,
Baygın bakan gözlerden alakamı kesmezdim,

Bağrımdaki sızıdan, alnımdaki yazıdan,
Ne çok çektim bilseniz kalp hırsızı azıdan,
Hiçbir farkım kalmadı kaderine razıdan,
Kalp seveni bulsaydı kahroldukça esmezdim.

Ak saçlarım hatıra derbeder edenimden,
Ne acılar geçmiştir şu bahtsız bedenimden,
Dertler miras kaldı ya terk edip gidenimden,
Umutlar yeşerseydi gam çektikçe pişmezdim.

İçimdeki şu hüznü uçurumdan atıp da,
Dumanlı dağlar gibi başımı dik tutup da,
Göz göze bakışırken kalbe neşe katıp da,
Karamsarlık içinde aşktan umut kesmezdim.

Baharı yaşıyorken benzim erken sarardı,
Kalpten tatlı gülüşler düşlerime yarardı,
Batan güneş ufkunda umutlarım karardı,
Tez kabre girmek için toprağımı eşmezdim.