Umut,özlem,ölüm !!!

Oturduğun yere köklerin bağlar
Uyumak ölümle, ancak toprak.
Bir kadeh elinde yanında dostlar
Karşıda ki yollarda hep gözler eller ayaklar.
Tanırsın bir gün sende umut meleğini.

Yolcunun yanında, yolculukta nedendir umut.
Ölümü tatmayı ummaktır bazen,
belki de yaşamaktır umut.

Mazi gözlerindeki sisler
Hayallerinde ana kahraman.
Hala o zamana dair umutlar düşler
Oysa tamamı yalanmış, yalandan.
Tanırsın bir gün özlem meleğini.

Yollar kilometreler bir ufak harita olur gözünde
Özlemektir özlem.
Bazen ileri bazen gerisini
Düşlemektir özlem.

Umudu karıştırdım özlem ile
Mazi buruklaştı yüreğimde
Acılar dinecek elbet diye bekledim
Bazen dindirmeli belki de, değil demedim.

Tanıdım ben sende tanı
Ölüm meleğini.
Tanıştırmak bana kısmet.

Ölüm meleği:
Acılar için umut.
Özlemler için kurtuluş.
Umutlar için özlem
Yaşamı aniden sevdiren.

Benim için sen
Senin için ben.