Unut Gitsin

Karanlık küskün bir şehrin yanlızlığında
Zar zor ilerliyorum tek başıma
Tövbelerini çoktan bozmuş
Bir günahkarım ben ihanetle vurulmuş...

Sana değil kendime suskunluğum
Ezberimi bozdum, tövbemi bozdum
Gittin gideli değil, bittin biteli...

Kendi gölgemle kavga eder alay eder oldum
Düşmediğim soğuk kaldırım
Taş atıp kırmadığım sokak lambası kalmadı...

Şarkılar sustu bu şehirde
Meydan kargalara kaldı yine...

Unut be.. Unut gitsin deli gönlüm
Kaç bahar kaç zemheri geçti
Kaç beyaz bıraktı saçıma
Kanayan kaç yara kaldı ihanetinden sonra...

Unut be gönlüm sök at aklından
Unut gitsin değmedi değmez anlasan...