Unutabilmek

Sabah olup kalkacaksın,
Kendini yine vuracaksın kentin sokaklarına
Adım adım gezeceksin anıları.
Her anı yakacak seni,
Küçük bir alevi kocaman bir yangına çevirecek
Yangını söndürmek için bir damla su bulamayacaksın,
Kavrulacaksın...

İşte bu park diyeceksin
Duraksayacaksın, " ne çok oturmuştuk o soğukta"
Ellerimin sıcaklığı gelecek aklına ılık öpüşlerim
Oysa şimdi bir kaç güvercin
Bir kaç kuru yaprak vardır aynı yerde
İçin sızlayacak
Bir terk edilmiş duygusu saplanacak yüreğine
Ağlayacaksın...

Bir kıyıda durup boş gözlerle masmavi denize bakacaksın
Biz aşkı mavi bilmiştik diye hayıflanacaksın
Bir zamanlar ne çoşku yaratırdı o mavi sende...
Şimdi siyahtan ne farkın varki
Maviyede aşkada lanet edeceksin
Kızacaksın...



Beynin oyunlar oynayacak sana
Hangisi gerçek hangisi yalan ayıramayacaksın
Her gördüğünü ben sanacaksın
Koşacaksın yanına ulaşmak için
Yüzüne baktığında bir yabancı olduğunu anlayacaksın
Delirdiğini düşüneceksin
Korkacaksın...

Oysa artık ne ben olacağım
Nede maviye benzettiğimiz aşkımız
Artık;
kavrulsanda
Ağlasanda
Kızsanda
Korksanda
Ben olmayacağım yanında...