Unutabilmeliyim Seni

Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık
Sensiz kalma ihtimalimde olmayacak
Alayına yazdığım birkaç cümle sonunda sen olmayacak
Beklide birkaç satır arasında kaybolacaksın
Boş bir kağıdın gölgesine sığınıp seni yazmayacağım
Kim bilir belki de artık o mısralara sana olan sitemimi yazarım
Yada bir müddet sonra unutulacak, o mısralardaki yerinden de olacaksın
Haykıra bilirim artık bıraktığın o mavi düşlerle, yalnızlığı sahiplenmeyeceğimi
Aslında alıştırmalıyım kendimi
Hiç dönmeyecek, dönülmeyecek bir yerdeymişsin gibi
Unutmalıyım seni hiç tanımamışım gibi hayatı yaşamalıyım.
Evet, sayfalardan koparıp bir bir savurmalıyım seni
Takvimden kopan yapraklarda sensizliği aramamalıyım artık
Yazdığım bu satırlarda azda olsa büyümeliyim
Sana olan sevgim çocukluktu diye unutabilmeliyim seni.