Unut(a)madım
''meleğime...''
Bir koku dolaşıyor koridorda
Öyle ki
Unutmadım hala
Bir ses var kulağımda
Yaşananlar daha dün gibi aklımda
Unutmadım tüm sevgi sözlerini
Otobüse binene kadar bekleyişlerini
Unutamadım
Kapının önünde yolcu edişlerini
Ve hissedilir bir tebessümle
Telefonlarıma cevap verişlerini
Yakın çevremi önemseyişlerini
Unut(a)madım
Kırıldığında benden kaçırdığın gözlerini
Ve oturup uzun uzun sohbetlerimizi
Çıkaramadım aklımdan ve kalbimden
O çocuksu gülüşleri
Ertesi güne dair
Kurduğumuz planlar
Aklıma düştü şimdi
Ne kadar da heycan vericiydi
Ama yine ben bilemedim değil mi
Ellerindeki sıcaklığın kıymetini
Akşamları yad ettim
Sıcak bir çayın buharında seni
Ve unutmadım hala
Üstüme titreyen o yüreği
Tek bir hamlen yerle bir etti
Kalbimin en ulaşılmaz yerlerini
Bir gülüşün ömre bedeldi
Son bakışın azrail misali
Aldı götürdü benden
Yüreğimin eşsiz güzelliğini
Şimdi yanına gelsem
Reddeder misin beni?
Meleğim
Duyuyor musun sesimi?
24.02.2009
buram buram özlem yüklü bir şiir okuttunuz bizlere
zaman unutmayı değil alışmayı öğretiyor insana
dilerim sesiniz muatabına ulaşır
tebrikler şair dost emeğin değer görsün 🙂