Unutmak Ve Limoncu Amca

BİRGÜN BİR PAZAR ALIŞVERİŞİ SONRASI...BAKIRKÖY-iSTANBUL


LİMONCU AMCA

Gözlerinin güzeli yaprağına
vurmuş gülüm,
Eski şarkılar seni hatırlatıyor,
ve en çok beni,
Unutulmuşluğun kıyısında kalıverişim geliyor aklıma...

Seviyorum kendimi,
Seviyorum.
Tümünü sevdiğim gibi,
Sevebileceğimi bildiğim gibi...

Hayat;yorgun ve yaşlı ve olgun,
Limoncu amca gibi.
Sessiz,
Kalabalığın ortasında,
Ve bir ayna misali..
Sen misali,
Anlıyor dilinden,
Anlıyorsun dilinden...

Ve ne garip
Limon alıyorsun.
Sarı ve ekşi,
Yorgun,yaşlı ellerini görüyorsun amcanın,
beyaz saçlarını,
kocaman burnunu,
esmerleşmiş teninde dinlenen, yılları görüyorsun...

Teşekkür edip alıyorsun.
Kalabalık ve sen ve amca,
beyaz elleri,yorgun saçları ve esmer gözleri var.
özlediğine benziyor gözleri,
Teşekkür edip gidiyorsun...

İçinin kıpırtısına aşıksın.
hayransın;içindeki hüzünle karışık mutlu anları yaşamış kendine,
İçindeki dalgalı denize aşıksın.
gelgitlere ve
git gellere...

Gidip gelmeyenlere,
Gelip gitmeyenlere,
Ve aşıksın kendine,
Sonunda aşıksın,evet kendine...

14-6-2000 istanbul