Unutmam

adını unuturum
seni unutmam

an geçmez adın geçmeden aklımdan
bir hattat işlemiş beynime
sabit silinmez

yine bir gündönümünde gidişinin
yine bir masa başında
parmaklarımla oynuyorum
çocuklar gibi
şekilden şekile sokuyorum
gözlerimi tavana dikmişim
tavandaki gölgelerden
ve lekelerden resimler çıkarıyorum
sana benzetiyor
seni görüyorum

güneşi unuturum
seni unutmam

avuçlarımda bir şeyin kalsın istedim
dört bir yanı aradım
kapı, pencere , köşe , bucak
dipten tavana
tozun bile kalmamış
seninle gitmiş
bir tek hayalin aklımda
ve gözlerimde kalan gözlerin

görmeyi unuturum
seni unutmam

hayalin senin kadar canlı değil
o hülyalı bakışlardan eser yok
ama güzelliğin aynı
o saçlar aynı saçlar
o gözler aynı

kulak kesiliyorum
sesin de gelmiyor
sessiz bir film gibi seyrediyorum
ben bu filmi sevmiyorum
yine de hiç kaçırmıyorum

sesini unuturum
seni unutmam

hep gülüşün gelir aklıma
o bembeyaz dişlerin
nasıl da imrenirdim o dişlere
şimdi hayalin dudaklarını büzmüş
üzgün kederli bakıyor
ve gözlerinde iki damla
beni de ağlatıyor


gülmeni unuturum
seni unutmam

bir işlenmiş mermer
ardından bir fatiha
kara toprak
yüreğimde fırtına
sen nasıl sığdın oraya
içimi yakıyor


ölmeni unuturum
seni unutmam