Unutmamalısın Kendini

Bir sırrı olmalı insanın hayata karşı
Hayalleriyle paylaşabildiği bir derdi
Aklına estiğinde çalacağı bir kapı tokmağı
Sesi karışınca karanlığın içinde
Yüreğini duyuracağı bir pencere olmalı
...
Sıkışırda bir sokak arasında bir başına
Tepesinde bir sokak lambasının ışığına inanmalı
Bir sırrı olmalı insanın yarından ayrı
Bugün için kendini iyi hissettirecek
Yarın olduğunda savurup başından atabilecek
...
Gömleğinin sol cebinde bir umut besleyecek
Kalbi attıkça kendini ben buradayım diye gösterecek
Saatin farkına varmadan onunla vakit geçirecek
Kimselere aldırmadan kendini evcilleştirecek
Keşke ile başlayan cümlelere dilinde kilit yerleştirecek
Olasılıkları hiç aklına getirmeyecek
...
Olur mu dersin olmaz olmaz bende bilirim
Dert dediğin senin olmayandan gelir
Hayallerin hayatla birleştiğinde yitirilir
Aklın bir anıyla yeniden dizelenir
Sesin sana çıkmaz zaten hep başka isimlerde dillenir
...
Bedenin her daim çıkmaz sokakta
Kırık gece lambasının ışığında aydınlanmakta
Ne olursan ol yarın hep bilinmez dipsiz kuyu gibi
Çekip çıkarırken kendini bugün çoktan yok olmakta...