Unutmasınlar

başımın belası, ışık yansıması gecenin ucunda
tanırdı beni karanlığın altında hayat
gözyaşlarımdan, yürüyüşlerimden tanırdı


nasılda kendi dünyasının insanlarıydık biz
yaşam savaşında yenik düşen
panik içinde yolculuğa hazırlanıyorduk
bu gece bir sen uyumadın birde ben



gece kandanda kızıldı
sokaklar kadın gibiydi
kaçırdılar ikimizi ikimizden
çözümlenen sorular, tutmuş elinden bizim evin
kapısını düğün halayına katmışlar



seni hatırlamak, şiir yazmaya eşdeğer
aldattım çevremdekileri
başımı kederle boyadım
seninle bezedim yanlızlığımı



kelebeklerden baharın haberini aldım
günün uzamasını duvara yapışan yarasalara borçluyum
bir başına kalınca bu şehirde
bir gün kanımla öderim hesabımı
unutmasınlar





black_1