Unutmuşum

çiçeklerin baharda açtığını
kar yağdığında kışın geldiğini
yaprakların güzün döküldüğünü
yazın tenimi yaktığını
unutmuşum

kahvenin tadını toprağın kokusu
yağmurun tenime dokunuşunu
unutmuşum

güvenin ne anlama geldiğini
sadakatin şiirlerde kaldığını
yalanla gerçeği ayırt etmeyi
unutmuşum

canı yandığın da ağlarmış insan
mutluluk gözyaşları yalanmış
kahkahalar acıların üstünü örtermiş sadece
mutluluk anlık
can acısıysa hep varmış
unutmuşum

gitmekle gidilmiyormuş
kalmaktan daha zormuş giden olmak
gözleyecek bir yolu bile olmuyormuş
geride bırakmak daha zormuş
unutmuşum

karanlık sadece bir göz yanılgısıymış
görmek istemediklerimizi gömdüğümüz
sen yok dediğin için yok olmuyormuş hiç bir şey
unutmuşum

unuttum demekle unutulmuyormuş
unutmuşum...