Unuttum
İstila edilmiş göz bebeklerinden
akarken tuzlu göz yaşı
Üşür kentler sabır kuşlarının
tünediği avuçlarımda ve
Soluğumun buğusuyla ısıttığım
ıslak saçlı gecelerin
Kursağında biriktirdiğim
yalnızlık cennetinden
Kovulurken suretin
Islak bir yaprak olup düşüyorum
Daha goncadayken gidişin
mütemâdiyen
Yorgun ,ölgün
suskunluklarında unuttum sesini.
Dilsiz çığlıklar yükselir her dem yürekten duyabilen çok az insan vardır teşekürler saygıyla
Dil sussa da,yürek konuşur böyle..👍