Unuttum

Seni,
Son ağlayışımla gömdüm
Akan gözyaşlarımla yıkadım
Tüm çamurlu kırıklıklarımı
Sensizlik bir hiçlik diyordum ya
Ben sevdim o hiçliği
Nedenini sorma bana
Senleyken p.. olan duygularım
Kendini buldu senin boşluğunda
Bak artık gözlerim parlak
Ağlak değil çaresizce
Şiirlerimde özlemin küfü yok
Rüzgârın tüm inadına ve
Senin şaşkın bakışlarına rağmen
Umudun tütsüsü tüter tüm mısralarımda
Duygularımı sorma neredeler diye
Akşama çalan bir günde
Batan bir güneşe verdim
Okuduğunda kızardı utancından
Ve mavi gökyüzünü
Koyu bir kızıla boyadı
O an görünen tek şey
Nefretin rengiydi