Unuttu/m

Bu yılın ilk şiirinden vuruyorum seni

Prangalarının zalimliğinden 

Kellesini uçuran bir ezbere dönüşüyor yokluğun

Unutuyorum yıllar geçtikçe

Uçuşan kelebeklerin kanadını kestiğin günü unutmuyorum

Midemden nefretime savruluyor hepsi

Her yıl seni benden biraz daha gönderiyorum

En ötenin de ötesine

Hatıraların varlığına bir gitmek koyuyorum

Unutuyorum seni düşümde

Gerçek, öyle sen değil ki

Zaten o kadar yoksun ki

Gözlerin paydos etse sabahlarıma

Ömrünün türküsünde sinekler vızıldar

O kadar başkasına çoksun ki...

Bu yıl da seni benden gönderiyorum

Duvarların diline bir susuş

Ötelerin diyarına bir mandal asıyorum

Islak ıslak gitmez bu kış

Bir an önce kurusun sensizlik

Unuttuğum gibi unutuyorum

Öyle asilce

Adından perperişan pergeller rol çalıyor

Santimini şaşırıyorum gidişinin

Boyun kaç gitmekti sahi?

Gül, güle

Ben de senden öteye

Parazit çıldırmalara bağış yapıyorum

Her güne bir çocuk

Her yıla bir insan yaşıyor

O kadar fakirsin ki sevmeye

Bizi büyütemem seninle...