Unutulmuş Heceyim

Ne çalınır bestesi, ne de söylenir şarkım;
Sorulmaz hiçbir vakit, nedir hâlim, niceyim...
Yangın yerine döndüm, kül oldu evim-barkım;
Saçılsam enginlere, zerre kadar yüceyim...

Sustursam yüreğimi, hasret cana yâr iken;
Elâlem bayram eder, âlem bana dar iken;
Seyreylerim dünyayı, henüz vakit var iken;
Kırık dev aynasında, zavallı bir cüceyim...

Tamâma eremeden, dillere düşer ahtım*;
Ellere şenlik olur, gözyaşı döken bahtım;
Bir zaman vardı elbet, hem tâcım hem de tahtım;
Sarayları yıkılmış, ülkesiz bir eceyim...

Vefasız sitemlerin, şimdi bini bir para;
Cehennem isyân eder, dağlanmıyor bu yara;
Çoktan söndü ışıklar, gönül kara, göz kara;
Siyahı her bakışta, kıskandıran geceyim...

Çileyle dolan ömrün, çekilmiyor edâsı;
Yok mudur bir teselli, duyulmuyor sedâsı;
'Merhaba'sız şiirin, böyle imiş vedâsı;
Sevdalı mısralarda, unutulmuş heceyim...

Tülin Şen Altınlı