Unutuluş

Uzunca bir zaman geçti üzerinden
Nice unutuş kışları ekledim kalbime
Sen gökyüzündeki yıldızları severdin
Ben, sen yıldızları severken seni sevmeyi
Nice acılar yokuşunda karşılaştık seninle
Sen bir başkasının gönül efendisi olmak için dilenirken
Ben senli dikenlerimde kendime battım

Uzun yıllar geçti yabancılığımızdan
Ellerinin bir mevsimlik soğuğunda
Ellerini ömürlük ısıtan biri var şimdi
Platonik aşk rüzgarların esmiyor artık
Kocaman kara kışların gibi bembeyaz akların var artık
Yıllar bunu bize hep yapıyor
Çocukluğumun sevimli yanlışıydın sen
Salıncaktan düştüğümde bile sana düştüm sanırdım
Kalbimin ufalan yanlarında yaşın gibi kocamandın sen
Bir türlü boyum boyuna ulaşamadı

Şimdi resminizi çekiyorum hayatla
Bir yabancının tanıklığını yapıyor zaman kucağımda
Tanıştığımızı unutturan yıllar
Gençliğinin şiirleri kadar uzaklar
Mutluluk kapısını açtığın gün gibi
Unutuluş yıllarında kanlar içinde buldum seni
Ben sana ölmüştüm büyürken, sen başkasına yaşıyordun aklarınla yaşlanırken

Benim de seveceğim günler gelecek
Çocuksu göz parıltısında Ateş böceği sanacağım kendimi
Karanlığa aldanırsam korkmayayım diye
Işığından öpeceğim ümitlerimin...