Unuturum Sanma

Bana dünyayı yansıtan,

Özlemin bin bir çeşidiyle tanıştıran

O derin gözlerinle bakarken

Ne varsa gökyüzüne dair

Hiçbirinin hafızamda kalmaması

Gibi bir gün

Bu sus payı dedikleri

Akşamın üstü

...

Andırırsan yorganı güneşe

Hayalinde bile

Ölümsüz kılarsın

Ayı kendine

Bir kilit takmış olursun belki

Bilmediğin bir yolda ilerlerken

Hazır ormanlar gelmişken bir de ayağına

Çocukluğuna kazırsın

En sevdiğin şarkıyı

Yüzünde hüzünlendiren denizi

Ve renginde saklı hislerini

Överken yeni söz içlerinde

Derin bir ah çekersin

Çünkü uçurumdur orası

Belki de yanında

En sevdiğinden bir parça taşıyorken

Atlamak istersin

Sonra aniden

Yeniden nefes almaya başlarsın

Öncelikle sana yönelmekten

Korkmayanlarla

Ve seni anlamaktan

Çekinmeyenlerle

Birlikte olursun

Ve Unutmayı öğrendiğin an

Kendine çizersin hayatı,

Düşün

İze aktarılırken

Bir de unutamadıklarında alırsın soluğu

Bu hep böyle olur

Sen yine de aldırma!

Bir ordu gibi arkandan gelirken

Yazdığın şiirin ezgisi

Korkmana gerek kalmadan yaşarsın

En sevdiğin romanı

...

Sonra

Bazı kahramanlar

Bazı mekanlar değişmiş olsa da

Kentin ortasından salınırken

Bu kupkuru içim

Yine seni severim

Yine de seni severim...

18.04.22