Unutuyorum...

Kalakaldım senden sonra öylece
Nefes almayı bile çok gördüm kendime
Defalarca veda etmek istesem de
Gözlerindeki bakışların geldi gözümün önüne
Ah be sevdiğim...
Hep imkânsızlıkları yaşadığım bu ömrümde
Sadece sen aldın hayatının en değerli yerine
Küçük bir cümlenle bile hayat buldum bilmesen de
Ben hep sen oldum sen görsen de görmesen de
Küçük bir umutta olsa sana dair
Ellerini tutmak gözlerine bakmak tek hayalimdi
Gerçeği zordu biliyordum ama yinede sevdim seni
Sevdim sadece uzak oluşlarını
Sevdim bi mesajla beni mutlu edişlerini
Ve unutmayacak bi kara sevda yaptım kendime
Kaçmaya çalışsam da senden
Kaybolmuşum bi kere ben her kelimende
Unutuyorum yavaş yavaş gülüşlerini
Unutuyorum tenime ve tenine dokunuşlarını
Artık gözyaşlarıma geceler şahit
Ve şahit sarılıp yattığım hayalin
Yeminim var kendime sana da tövbem
Gel desende gelmem bunu bil yeter...