Ürkek Adımlar

Sinsi bir kurşun misali siniyor gece.
Kan kusmuş canavar maskesi altında.
Ağır ağır çöküyor dört bir yanıma.
Hapsediyor benliğimi kör karanlığına.

Hüküm sürmüş karanlığa ayyaşlığın kokusu.
Kimsesizliğin korkusu ve yabancı bakışlar.
Sahiplenmiş sahipsiz kaldırımları gölgeler.
Can çekişiyor amansız feryatlarla yalnızlığım.

Zahiri bir düş kılığına bürünmüş ölüm.
Kolları arasına almak istercesine,
Okşuyor ömrümü ılık tebessümleriyle.
Yol alır gibiyim ürkek adımlarla,
Sonsuz mabedin sonsuz yolculuğuna.