Ürkekti Gözlerim

Kayıp gecelerde anlamsız sorularla sorguladım yokluğunu.
Azraillin soluğunu ensemde hissedercesine ürkekti gözlerim.
Bir bir yitirdiğim anıların soğuk elleri okşadıkça yüzümü,
Keşkeler gönderdim bedenimden uzak düşmüş yokluğuna.

Kırık dökük kaldırımların soğuk taşlarında üşüdü bedenim.
Ayrılık korkusuyla tenine kondurduğum buseler ıslattı gözlerimi.
Bir yaprak gibi savrulurken bomboş sokaklarda divane misali,
Çıkmazlar içerisinde seyrettim çaresizliğimi ağlamaklı gözlerle.

Solan bakışlarımın derinliklerinde kaybolan bir temennisin.
Uçsuz bucaksız büyüyecek zamansız gidişine olan ahım.
Olur da alamazsam hasretini geçmişin kanlı ellerinden,
Sonbahar nağmeleri söyleyecek şarkımızı boğuk bir ezgiyle.