Üryan Ve Hamal

Taşınmak
Limanlardan şehirlerden
Taşınmak
Gözlerinin değdiği her yerden

Kendi beyninde
Kendi benliğinde üryan
Anadan doğma

Yaşama gayesindedir
Bir yudum süt
Kendini kirlettiğinde
Ağlamak dışında

Taşınmak
Beton bariyerli beyninin
En uçsuz bucaksız yanından

Ve yeni doğmuş
Demincecik yemiş kalçasına
Hayat şamarını
Sonra bolca ağlamış

Anne teninde
Göğüslerdeki süte saldırmış
Şapır şupur
Koklanmış öpüşmüş
Avuçlarından sıkılmış

Sonra gök gürültüsü
Seni en güzel düşünde uyandırmış
Anadan doğma sırılsıklam
Yok öyle yok...
Hangi kente gitsem
Heybem de taşıdığım
Ben sana hamal
Yokluğunun gözlerinden öpüyorum ...