Uslanmaz Acından Aşk

Yitik kelimeler düğümlenirken boğazımda
Duvarda asılı kalmış resmine ayaklandı gözlerim
Eskiden kalma şarkılara esir olmuşken kulaklarım
Çığlık kopardı gece düşüncelerime !
Kaç gece sensiz sessiz sabahladı
Ruhuma aykırı bedenim
Kaç gün doğumunda ah'lara yenildi dilim
Kaç martının kanadına astım ertelenmiş umudu
Kaç örselenmiş güne yumdum gözlerimi.


Deniz bu kadar çıplakken
Derinliğinde sakladığı pisliğe
Kabul bükmüşken dalgalarını
Niye gidişini kabul ettiremiyorum
Denizden farksız yüreğime !

Sebepsiz susuşlarının hançer olduğunu bilseydi
Masumane aşkına boyun bükmezdi yüreğim
Nedensiz sorularında kaybettim cümleleri
Aşinâsı oldu gece tenime
Uykuların tadı yok düşlerin siması !


Sensizliğin çıplak dalgasında boğmalıyım yalanları
Küçülen omuzlarıma yemeliyim yalnızlığın kırbacını
Gitmeliyim belki kimsesizliğin diyarına
Gecenin alnına yazmalıyım ismini
Hayatın nefesinden ulaşmalıyım paslanmış kulaklarına
Gölgede kalmış suretini sunmalıyım gözüne
Gece kadar umarsız olmalı düşünceler
Ay'ın ışığına emanet gözlerin
Gözlerimle buluşsun diye !


Deniz kadar berrak
Dalga kadar şiddetli
Martılar kadar özgür
Olmak istiyorum bu/gece

Seni sevmekten hiç usanmaz
Uslanmaz acından aşk sevgili !...
Sensizliğin bakışında gizli son söz...