Usta

Ben adamım diyerek ortada dolanıyor
Puan topluyor güya kusurla salınıyor
Doğruyu perdeliyor yalana bulanıyor
Bir gün doğrular elbet menzile varır usta


Ömür an kadar kısa ezan namaz arası
Can benim diyemezsin gelir ölüm sırası
Kabirde elbet kanar iftiranın yarası
İki metrelik kefen seni de sarar usta


Koskocaman bir orman bir kıvılcımla yiter
Övgülere hiç kanma gün gelir devrin biter
Çürüyüp gitmen için küçük bir tırtıl yeter
Güvenme yeşiline köklerin kurur usta


Gözyaşıyla parçalar timsahlar avlarını
Kayaya vurup atar yılanlar kavlarını
Mazlum gözyaşı döküp dayarsın savlarını
Günahın gizlisi yok Yaradan görür usta


Sende bir gün dönersin dost bilip de sırtını
Eksilerini sayıp silerler tüm artını
Mumla arar durursun düşmanın da mertini
Namert kurşunu bir gün seni de vurur usta


Can suyunu kesipte kuruttum sanma sakın
Zehirini saçıpta çürüttüm sanma sakın
Vakitsizce biçipte erittim sanma sakın
Öldü sandığın tohum toprağı yarar usta

"Dallarını dolayıp ömrünü yorar usta"