Üstü Kalsın Hayat

'Alıntı yağmurlarda ısladığım masallar
Kızarırsa kızarsın bir şiirde Pablo
Üstü kalsın hayat alacağım kalmadı...'

Yaşamak!
Kaç cemreye selamdır
Avurdu küçük çocuklara isyan
Emecek süt kalmamıştır memede
Bir sel felaketinde insan olduğunu
Anlamaktır yaşamak...

'Kavruk ölümlere boyasız potinlerle
Yakalanmaktır...'

Küflü bir ekmeğe arı sütü sağmak
Kuru dudaklardan sızarak
Soğanın damarlarına
Ar damarı eklemektir
Eğer kaldıysa vicdan
Sokaklarda...

Uyuz bir martıyla helalleşmek
Ya/da dibi su tencereye umut
Banmaktır yaşamak
En ölümlü çağında
İnadına kök sökmek
Damarlardan...

Yaşamak;
Balık istifi zamanların
İlk tan ağartısıdır doğarken
Sıcak bir yuvaya baş koymaktır
Alnı terli koyaklarda...

Dere yatağına gömülen rantın
Ölüm kepçeleriyle gün yüzüne
Utancıdır yaşamak...

Elleri dışarıda yazgıların
Kara günlüklere mührüdür
Bir dize şiirdir kelepçede
Yürekten sökülen imlerin
Senaryosudur...

Doygun bir ekmeğe ulaşınca dudağın
Al mora kesmesidir yaşamak...

Üstü kalsa da olur hayat
Tek dert boğaz olunca...