Üstüm Başım Sen Olmuşsun

Sabahleyin yağmur gözyaşlarımdı sanki,

Yıkadı baştan aşağı bedenimi,

Öyle bir bulaşmaşsın ki kar etmiyor,

Ne kadar yıkasam da ellerim.

Ellerim senin yüzünden oje kokuyor,

O oğlan yok mu o oğlan en çok da o koyuyor.

Şu halime bak seni seviyor muyum,

Sana kızgın mıyım bilmiyorum.

İşte böyle sabah akşam 

Bir şeyler yazıp çiziyorum.

Bak yine odama kokun yayılıyor,

Bütün oda sen oluyorsun.

Graham Bell'e bağırıyorum,

Aradığım kişiye bile ulaşamıyorsun.

Affediyorum hemen Graham'ı,

Onun sayesinde öpüyorum fotoğrafını,

Saatlerce seyrediyorum kare kare her anını,

Keşkelerle dolu geçmişe geri alamıyorum zamanı.

Saatlerce yıkanıyorum git üstümden diye,

Üstüm, başım, önüm, arkam sen uğraşım nafile.

Ellerin hala ellerimde,

Gözlerinse gözlerim de,

Ah o dudakların onlarda hala dudaklarımda,

Acı yemiyorum canları yanar diye, baharat falan da yok yalnız tatlı şeyler,

Senden tatlı olmasın.

Üşümesinler diye bırakmıyor ellerini,

Gözlerin üzüldüğümü görmesinler diye,

Ağlamıyorum, hep gülüyorum,

Ama içten içe acayip üzülüyorum.

Ama hala ümitliyim,

Eminim ikimizin geçtiği bir şiir var,

Geçmişte veyahut da gelecekte,

Belki mefaiül failün belki de hece,

Satırlarda kovalarız aşkı ama kimse karışmadan,

Serbest severiz birbirimizi o şiirde.

Galiba hep yanlış yıkanıyorum,

Senden arınmak için su kullanıyorum.

Gözyaşlarım arındırır ancak seni,

Ben de demeyeceksin biliyorum,

Ama seni seviyorum...

             26-11-19