Üşümeden Sev Beni

Aşkı çıplak elle tutmak zordur Nevra
Tut beni
Zordur öpmek alnından güneşi
Öp ki aşk olalım
Delilik deme sakın
Üşümesin ellerin diye yanıyorum
Sen uyurken giydirdim üzerine hasreti
Üşümeden sev beni

Saklandım gözbebeklerine
Bu oyunun kuralıydı; bul beni
Arama beyhude şiirlerin içinde
Yahut vurulmuş sevgilerin mezarlarında
Gözlerine bak Nevra, ta gözlerine
Ve ağla görmek için beni


Kim baharı taşıyabilir ömür boyu
Hazan değil mi eskiyen duyguların mimarı
Alıp bütün yükümüzü
Yeniden yeşertmek için ölürüz Nevra
Sol benimle eskiyen umutların dalında
Sol ki yeniden doğalım
Aşkın şah damarında

Kalk Nevra, sil pencerenin buğusunu
Ve merhaba de ışığına dünyanın
Gözlerin aydınlansın
Aydınlansın kilitlendiğin duygular
Yeni bir günün aydınlığında bul beni