Üşüyorum
bu gün istanbul öyle karanlık ki
öyle bulanık ki suları
hava çok soğuk çok
öyle üşüyor ki bedenim ve ruhum
yüreğimin ısınması için
aradığım belki de güneş değildir
kim bilir?
sanki bu yürek buz tutmuş
sanki benim değil bu beden
ya da
bu bedenin içinde olan ben değilim
kesinlikle benim yüreğim değil
yağmurda ıslanmış
tir tir titreyen
sokak kedileri gibi sefilim
yalnızlıklar ülkesinde yapayalnız
kimsesizler ülkesinde kimsesizden daha kimsesizim
sanki bu koca şehirde
hiçbir şey bana ait değil
şu an elimde tuttuğum kalem,
sırtımdaki mont.,
yüzümdeki hüzün,
ve
yüreğimdeki kocaman yaradan başka.......
Haklısınız.Güneş her zaman yetmiyor yürekleri ısıtmaya.Bazen bir sevginin sıcaklığı güneşten daha tatlı ısıtır insanı değil mi?Bu romantik şiir için gönülden kutlarım Elif Hanım.Sevgilerle..
👍sanki bu yrek buz tutmus, sanki benim degil bu beden, ya da, bu bedenin icinde olan ben degilim, kesinlikle benim yuregim degil.. MUKKEMELLLLLLLLLLLLLLLLLLL,,YUREGINE saglik ELIF,,siirin cok anlamliydi,,gercekten duygu doluydu,,,basarilar,,devammmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
içini sızlatsada yürekteki yaralar... bilki ders verir geçmişten hatıralar... yüreğine sevgiler dolsun elif..su gibi berrak....👍👍
Uşuyorum bırakma ellerimi
👍👍👍 Tebrikler güzel çalışma