Üşüyorum

Üşüyorum !
Hikmeti; yaz olmamasından değil,
Kırmızı bayraklı, beyaz çadırlara düşen kar'dan da değil,
Oysa ne severdik kar'ı
Sığınabilecek bir evim,
Susmayan
Kara kara düşünmeyen bir babam,
Enkaza gömmediğim insanlarım varken...

Üşüyorum !!!
Bu bir isyandır,
Kime, neye, niçin isyan ettiğimi bilmesem de...

Üşüyorum...
Kimsenin hissetmeyeceği kadar
Ve
Hiçbir sıcaklık ısıtamaz beni,
Çünkü yüreğim üşüyor...
Sanki yüreğimi süphan dağına asmışlar,
Sanki yüreğimi onlarca karanlığa boğmuşlar...

Ne yapsam ?
Prometheus gibi tanrılardan ateş mi çalsam?
Bir kartalın hergün karaciğerimi yemesi bedeliyle...

Üşüyorum van !
Sen ki canavarları suyunda yıkadın,
Rüstem'e zaloğulunun savaşlarına tanıklık ettin,
Siyabend'u xecenin aşkında bir ceylanın düşünde yer aldın,
Cinlerin çocuklarına mezhep oldun.
Şimdi hangi sıcaklığın ısıtır yüreğimi,
Şimdi ne oldu da yok oldun birden,
Bir daha ne zaman herşey eskisi gibi olacak....

Üşüyorum düşlediğim sevgili...