Üşüyorum Dostum

içinin yalnızlığından bahsetmiştin geçenlerde
hani hayatın yavanlığından falan
seni aştım biliyormusun?
içimdeki o yalnızlığında içindeyim şimdilerde


dört yanım dört duvar,dört sessiz duvar
pencereler boyanır gecenin rengine
dışarıda sancı çeken soğuklar
dört duvar,dört demir duvar
içimde hareketsiz buz dağları
yollarım kapalı geçmeye kalkan donar
üşüyorum dostum anlıyormusun


gecenin her hangi bir yerinde
hani çok uzakta birini, hani sıcak
sıcak bir dost eli ararsın ya
diğer elimi alıyorum avuçlarıma
avuçlarımda filizlenmiyor tohumlar
yalnızım,ağlıyorum dostum anlıyormusun


tozlu aynaların donukluğu var bakışlarımda
dalıyorum çıkamadığım derinlere
geçip gidiyorum zamanın içinden
veya zaman geçiyor benden öylesine


sadece küçük insanlar var beyin dönemeçlerimde
inan bitmez usumdaki düşünceler
hepsi ayrı bir alem.kimi ağlar,kimi güler
konuşsam deli derler,sussam divane


dünya benim etrafımda döner sanmıştım
oysa dönüyorum hala boş bir dünyanın peşinde
ne önümden giden var,nede arkamdan gelen
şimdi her yer ölüm sessizliğinde


dört yanım dört duvar,dört sessiz duvar
pencereler boyanır gecenin rengine
dışarıda sancı çeken soğuklar
dört duvar,dört taşdan duvar
içimde hareketsiz buz mavisi dağlar
yollarım kapalı geçmeye kalkan donar
üşüyorum dostum anlıyormusun


oysa hemen gelecekti
nerede kaldın ey hain bahar
donmuş bakışların altında şimdi yarınlar
gözlerimin arka bahçesinde oynasada çocuklar
yinede yalnızım üşüyorum anlıyormusun
içimdeki o yalnızlığında içindeyim biliyormusun...