Utandır Artık

Ben bilirim gitti mi dönmez gittiği yerden,
Unuttu gelmez dedim gel de utandır artık.
Dört bir yanımı sardı karabasanlar birden,
O kıymet bilmez dedim bil de utandır artık.

Büktüm boynumu şöyle, oturdum garib garip,
Yağmur ile rüzgârın altına kilim serip,
Aşkınla derviş oldum meclis irfana girip,
Bir selam salmaz dedim sal da utandır artık.

Bütün kinim dökülür peteğimden özümden,
Ne desem isyan olur bir anlasan yüzümden,
Bin bir hicran damlası boşalırken gözümden,
Vefasız silmez dedim sil de utandır artık.

Bir çift kanatla çıksın çıktığı yere kadar,
Aşkın harında yaksın yaktığı yere kadar,
Bırak yaşlarım aksın aktığı yere kadar,
Kapımı çalmaz dedim çal da utandır artık.

Ölümü uzak sanma yıldırım gibi gelir,
Aşığın üstüne nur dökülür, ateş bilir,
Bir canım var isterse gelir onu da alır,
O gider kalmaz dedim kal da utandır artık.

Eller ne derse desin sakın birşey duyma sen,
Olur ya olmaz deme, kör şeytana uyma sen,
Seversen bir zalimi yerime hiç koyma sen,
O bensiz gülmez dedim gül de utandır artık.

Umutlar boyun eğmiş anlamaz niyazımı,
Bir çile yumağında düğümlü avazımı,
Helallik almak için cenaze namazımı,
Gelip de kılmaz dedim kıl da utandır artık.