Utangaç

Bu da geçer elbet
Su gibi akıp giderken can
Yıllar denizinde dümensiz
Söner o ateş, küllenir volkan
Geçer elbet
Sürmez ilelebet
Dut ağacının altında iki adamdınız
Ne vakit için için yansanız
Ne vakit ağlayacak olsanız
Koşup o ağaca sığınırdınız
Sizden öğrendim
Bu da geçer demeyi
Sevdim
Bir yüreği
Çok sevdim
Gelişini özlemle beklediğim
Siyah saçlarına
İri Arap gözlerine değil
En çok yüreğine yandığım
Benim masalım
Bir kadını sevdim
Gülüşünü
Yanağının altındaki beni
Ama en çok
Merhametini sevdiğim
Neredesin
Taş duvarlar arasında beklerim
Eylül gibi buruk
Başak gibi utangaç
Yağmur gibi ele gelmez sevdiğim
Seni hiçliğimin içinde
Sessizce severim
Elem olsa adın
Elemi de sevda deyip
Yüreğime gizlerim
Kar değil çığ düşse başıma
Kar altında yine ssni severim.