Utanırım Yazamam ki

Utanırım söyleyemem
yazamam ki yakışmıyor
insanlara böyle kavga
böyle kin

nefrete alışmadı şiirlerim
sığmadı satırlarım
kan yazmaya ölüm yazmaya

uçurumlar yarattık aramızda.
ırak kaldık sevgiden barıştan
ve kardeşlikten
öfke dolduk sebepsiz
işte bundan utanırım

kimi zaman sıkılırız ağlarız
bükülür boynumuz
bir çare ararız kendi kendimize
haniya çaresiz olanlardan utanırız

çocuklar kadınlar nice insanlar
bir inanç uğruna kardeş vuranlar
toprak sığmaz oldu
düşün insanlar
böyle sürüp giderse
daha çok utanırız